Το βλέπουμε, ως κάτι το απόλυτα δεδομένο και ευρέως διαδεδομένο, στις σειρές εποχής που τόσο μας αρέσει να παρακολουθούμε στην τηλεόραση – όχι και πολύ παλιάς εποχής, ακόμη και μέχρι τη δεκαετία του 1960. Ανδρες και γυναίκες, όχι μόνο από περιοχές της λεγόμενης «βαθιάς Ελλάδας», μακριά δηλαδή από αστικά κέντρα, που δεν ξέρουν να γράφουν και να διαβάζουν. Που δεν μπορούν να επικοινωνήσουν με ξενιτεμένους συγγενείς τους αν και μιλάμε για τα χρόνια του μεγάλου μεταναστευτικού κύματος. Που ψάχνουν να βρουν κάποιον στη γειτονιά για να διαβάσει το «γράμμα από τη Γερμανία» ή να γράψει στον συγγενή. Που κοιτάνε εκστατικοί ένα ανοιχτό βιβλίο όπου μπορούν να καταλάβουν μόνο τις φωτογραφίες και τις ζωγραφιές. Και που «υπογράφουν» με σταυρό.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή