Αφού, κατά το αείχλωρο, «η βία είναι η μαμή της Ιστορίας», τότε θα είναι και η ποντικομαμή της μικροϊστορίας. Εξαρτάται, βέβαια, για ποια βία μιλάμε και από πού προέρχεται διότι επ’ αυτού υπάρχουν μικροδιαφωνίες, καλή και κακή βία, αντρική, θηλυκή και τρανς και οπωσδήποτε παγκόσμια: η ισορροπία των εθνών εξαρτάται από το πόση βία ασκούν ή μπορούν να ασκήσουν, τι στρατό και πόσα όπλα μαζικού αφανισμού διαθέτουν, αλλά και πόσο παλαβούς ηγέτες έχουν. Το αντίπαλον δέος φοβίζει το αντίπαλον πέος, διότι οι υδρογονοβόμβες και οι πύραυλοι Κρουζ δεν είναι κάτι σαν τη μαμά-Τερέζα. Η δυνάμει βία (δυστυχώς) είναι όλη η ουσία, το έρμα που ισορροπεί τον πολιτισμό, αν και κάποτε ξεφεύγουμε και ο πόλεμος ξεσπάει κανονικά όπως τώρα στην Ουκρανία, στη Γάζα και αλλού – για ποια βία απ’ όλες μιλάμε; Κι αν πέσει ένας διηπειρωτικός σκoτώνει εκατοντάδες, χιλιάδες, ανεξαρτήτως φύλου και τα φέρετρα είναι Unisex.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή