Η έξαρση της βίας μετά την πανδημία δημιουργεί νέες προκλήσεις για το κράτος, ιδιαίτερα σε σχέση με την προστασία των ανηλίκων και των γυναικών. Η ρουτίνα της ανακοίνωσης μέτρων έπειτα από κάποια δραματική κορύφωση επιβεβαιώνει ότι ο φόβος του πολιτικού κόστους ή η διεκδίκηση πολιτικού κέρδους αποτελούν το βασικό κίνητρο για την κινητοποίηση του πολιτικού συστήματος. Ωστόσο, η κυριαρχία της επικοινωνιακής σκοπιμότητας ευνοεί την αποσπασματικότητα και αποτρέπει την οργανωμένη δράση με μετρήσιμα αποτελέσματα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή