Το μακρύ ταξίδι των πασχαλινών αβγών

Αίτημα για να αναγνωριστεί το τσούγκρισμα των πασχαλινών αβγών ως τμήμα της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του Βελγίου κατέθεσε μια ομάδα Ελλήνων που ζει στη χώρα. Το πατροπαράδοτο τσούγκρισμα των αβγών είναι άγνωστο στους κατοίκους του Βελγίου, όμως η παρουσία Ελλήνων στη Φλάνδρα μετρά περισσότερα από 100 χρόνια και έχει αφήσει ανεξίτηλο το στίγμα της στην περιοχή. Ενδεικτική είναι η περίπτωση της Αμβέρσας. Οπως εξηγεί στα «ΝΕΑ» η ιστορικός Πόλι Ρουμελιώτη, Ελληνίδα τρίτης γενιάς που ζει στο Βέλγιο και ανήκει στην ομάδα που κατέθεσε το αίτημα, τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 έως και δέκα ελληνικά πλοία με πλήρωμα 30-35 ατόμων, δηλαδή περισσότεροι από 300 έλληνες ναυτικοί, έφταναν καθημερινά στην πόλη. Γύρω τους αναπτύχθηκε μια ολόκληρη βιομηχανία υπηρεσιών και ψυχαγωγίας και παράλληλα «οι έλληνες ναυτικοί καθόρισαν το DNA της πόλης – αυτό μπορεί να ειπωθεί και κυριολεκτικά, αφού πολλοί εγκαταστάθηκαν εκεί έπειτα από γάμους με Βελγίδες. Τις επόμενες δεκαετίες, στο Βέλγιο έφτασαν πολλοί μετανάστες από την Ελλάδα για να δουλέψουν και ως εργάτες στα ορυχεία. Το ελληνικό στοιχείο, όμως, είναι ακόμα αρχαιότερο. Η παλαιότερη ελληνική εκκλησία στο Βέλγιο χτίστηκε στην Αμβέρσα το 1900 και η ελληνική κοινότητα δημιουργήθηκε επισήμως το 1911», προσθέτει. Κάπως έτσι, οι συνήθειες των Ελλήνων, τα ήθη και τα έθιμά τους κατέκτησαν τη δική τους θέση στην περιοχή.