Βουλευτής Καλοχαιρέτας

Εχουμε έναν φίλο, εξαιρετικό παιδί, με ένα χαρακτηριστικό χούι. Κάνει απίθανα λεκτικά και νοηματικά άλματα. Το άλλο του χαρακτηριστικό είναι ότι θαυμάζει πολύ τον κολλητό του από το σχολείο. Αυτόν τον κολλητό ας τον πούμε Χ, χάρη της αφήγησης. Πριν από λίγα χρόνια, μία πρώην σύντροφος, του φίλου μας, την οποία, προφανώς, δεν είχε ξεπεράσει επρόκειτο να παντρευτεί. Πυρ και μανία ο δικός μας με τον μέλλοντα σύζυγό της που ας τον πούμε Ψ. Ανάμεσα στα κουσούρια που έψαχνε για να του προσάψει, «ανακάλυψε» αίφνης ότι είναι κοντός. Κι έτσι τον ανέφερε από τότε. Μέχρι που κάποια στιγμή τον ρωτήσαμε αν ο «αντίπαλος» Ψ είναι πιο κοντός από τον φίλο του τον Χ. Με αξιοθαύμαστη ειλικρίνεια μάς απάντησε ότι όχι, δεν είναι πιο κοντός. «Μα εσύ λες ότι ο Χ είναι ψηλός» επιμείναμε. «Βεβαίως και είναι» είπε με βεβαιότητα. Από εκεί και πέρα ήταν αδύνατον να μας εξηγήσει πώς ο «κοντός» Ψ είναι πιο ψηλός από τον «ψηλό» Χ. Στο μυαλό του όμως αυτό ακριβώς συνέβαινε.