Οι εξορμήσεις για ψάρεμα με τον πατέρα μου ήταν πάντα από τις αγαπημένες μου αναμνήσεις. Μπορεί να ακούγεται σαν το άνοιγμα μιας σχολικής έκθεσης αλλά, πιστέψτε με, οι σκέψεις και οι αναμνήσεις που δημιουργούν αυτές τις εκθέσεις είναι από τα πολυτιμότερα πράγματα στη Γη. Σε αυτές τις εξορμήσεις λοιπόν, που πάντα στέφονταν με παταγώδη αποτυχία καθώς περισσότερο χαζεύαμε συναρπαστικές θαλάσσιες εικόνες παρά ψαρεύαμε, μάθαινα για τη θάλασσα, τη βιοποικιλότητα σε αυτήν και το πόσο πολύτιμη είναι για τις ζωές μας. Μάθαινα επίσης ότι μερικοί άνθρωποι πίστευαν για τη θάλασσα πως πρόκειται για ιδιοκτησία τους και συμπεριφέρονταν ανάλογα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή