Θεωρίες (παγκοσμίου) πολέμου

Οι γεωπολιτικές κρίσεις πάντα πυροδοτούν δύο τάσεις στον δημόσιο λόγο. Μια εσχατολογία του τύπου «αρχίζει ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος» με μπόλικη συχνά συνωμοσιολογία. Και μια υποτίθεται ψύχραιμη στάση που συχνά υποκρύπτει και μια ελιτίστικη θέση τού «έχω το απόλυτο ερμηνευτικό κλειδί στα χέρια μου». Λογικά και τα δύο θα έλεγε κάποιος. Και πολύ περισσότερο εντός ενός καλώς εννοούμενου διαλόγου. Σύγχρονο στοιχείο εξάλλου στις διεθνείς σχέσεις είναι μια νέα ρευστότητα, ανάδυση νέων αξόνων, υποχώρηση παραδοσιακών δυνάμεων και όλα όσα κατά καιρούς διατρέχουν την επικαιρότητα και δίνουν χώρο σε αναγνώσεις. Η εμπλοκή Ισραήλ – Ιράν ήταν ένα εκ των σεναρίων που καιρό τώρα περιέγραφαν μια σειρά ειδικών. Και πάλι βέβαια, τη στιγμή που η όλη εμπλοκή εξελίσσεται, είναι δύσκολο να αναλυθεί. Το βέβαιο είναι πως η νέα ανάφλεξη έχει ορισμένα ποιοτικά κομμάτια που συμπληρώνουν ένα επικίνδυνο παζλ που μάλλον σχηματίζεται σιγά-σιγά και στο βάθος έχει μια επίσης νέου τύπου αναμέτρηση που θα εμπλέκει και άλλες δυνάμεις. Προφανώς όχι τώρα.