Φέτος γιορτάζουμε τα 200 χρόνια από τη δημοσίευση της Λύρας, της πρώτης συλλογής ελληνικών Ωδών του Ανδρέα Κάλβου, που τυπώθηκε στη Γενεύη το 1824. Έχοντας απελαθεί από την Τοσκάνη στις 22 Απριλίου 1821 για καρμποναρική δραστηριότητα, ο Κάλβος κατέληξε στην Ελβετία, όπου και παρέμεινε, αρχικά στη Γενεύη και αργότερα στη Λωζάνη, από τον Μάιο του 1821 έως τον Ιανουάριο του 1825. Από τη Γενεύη υπέβαλε στις 7 Φεβρουαρίου 1822 δεύτερη αίτηση για ανάκληση της απέλασής του. Στην αίτηση αυτή υπογράμμιζε την επιθυμία του να επιστρέψει στη Φλωρεντία, την οποία θεωρούσε «δεύτερη πατρίδα του», με στόχο να «ξαναβρεί το ρεύμα της λογοτεχνικής ζωής του, από την οποία άλλωστε ουδέποτε απομακρύνθηκε» (δηλαδή να συνεχίσει ως Ιταλός ποιητής και κατ’ εξοχήν ως συγγραφέας τραγωδιών). «Δυστυχώς  για τον Κάλβο και ευτυχώς για την ελληνική ποίηση και αυτή η αίτησή του απορρίφθηκε», σχολίασε προσφυώς ο Νάσος Βαγενάς το 2006.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή