Μια ανάσα απομένει για τον τελευταίο μήνα της άνοιξης, μήνα ενδεχομένως καθοριστικής σημασίας και για την «άνοιξη» καλής γειτονίας που υπόσχεται ότι θα φέρει η κυβέρνηση μέσω του μυστικού διαλόγου κορυφής με την Αγκυρα. Και που μέχρι την Παρασκευή το απόγευμα αναμενόταν να έχει πρώτο σταθμό της την επίσκεψη του τούρκου προέδρου Ερντογάν στην Ουάσιγκτον, την πρώτη τού επί Μπάιντεν στον Λευκό Οίκο, γύρω από την οποία όμως επικράτησε όργιο εξελίξεων τις τελευταίες ημέρες έπειτα από την ψήφιση του νόμου για τη βοήθεια των ΗΠΑ προς το Ισραήλ. Ομως την Παρασκευή φερόταν να αναβάλλεται αλλά όχι να ματαιώνεται, κάτι που βεβαίως αφήνει όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά: πρόκειται προφανώς για παίγνιο, όχι για ρήξη. Ο τούρκος πρόεδρος κουνάει ξανά τις ισορροπίες. Και καλά κάνει αφού με την εθελοτυφλική, σχεδόν μαζοχιστική πολιτική της Δύσης, βγαίνει διαρκώς κερδισμένος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή