Από το 1774 και ως το τέλος του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου (1918), η Μπουκοβίνα ήταν η νοτιότερη ανατολική επαρχία της αυτοκρατορίας των Αψβούργων. Με κατοίκους Ρουμάνους και Ουκρανούς στην πλειοψηφία, με μειονότητες Γερμανών, Εβραίων, Πολωνών, Σλοβάκων, Αρμενίων, Τούρκων και λίγους απογόνους από περαστικούς έλληνες βοεβόδες, το νότιο σύνορό της με την Οθωμανική Τουρκία όριζε ο ποταμός Προύθος, τον οποίο, ας θυμηθούμε, πέρασε τον Φεβρουάριο του 1821 ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κηρύσσοντας την Επανάσταση που κατέρρευσε στο Δραγατσάνι. Ηταν και θέατρο μαχών από το 1914 και μετά, όπου αυστριακά και γερμανικά στρατεύματα αντιμετώπισαν ρωσικές τσαρικές και μπολσεβίκικες μονάδες. Διόλου περίεργο ότι αμέσως μετά το τέλος του πολέμου η Μπουκοβίνα χωρίστηκε σε βόρεια, που δόθηκε στην Ουκρανία, και νότια, που εντάχθηκε στο τότε βασίλειο της Ρουμανίας. Τα πράγματα ως προς τη γεωγραφία έχουν μείνει έτσι ως τις μέρες μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή