Sex and politics

Πάει ο μπρούτζος να ορτσάρει κι ο καιρός δεν σιουντάρει. Αργό συρτό Λέρου. Ολα τα έχει ρίξει στο μπλέντερ ο Κασσελάκης, απορώ πώς και δεν έβαλε τον ναυαρχούκο, ως άλλον Ξέρξη, να μαστιγώσει τα κύματα και να αλυσοδέσει τον πόντο, παραπλέοντας σκαφάτος την αφρισμένη Παροναξία. Σκέφτομαι μάλιστα τι θα γινόταν στην περίπτωση που ο ίδιος άνθρωπος δεν είχε απέναντί του πολιτικό αλλά μιντιακό τείχος – όπως συνέβη στον καιρό του Κοσκωτά. Βάζω το χέρι μου στη φωτιά ότι το αδιαφανές οικονομικό του προφίλ θα είχε προ πολλού αποσαφηνιστεί και θα είχε γίνει φύλλο και φτερό. Σκέφτομαι επίσης ότι τα πράγματα θα ήταν εντελώς διαφορετικά αν ο Κασσελάκης δεν πλασαριζόταν στον δημόσιο βίο σαν dominant male της βιολογικής τάξης των Πρωτευόντων. Οχι πως είναι ο μόνος αρσενικός πολιτικός που έπαιξε με το σεξ απίλ εκπέμποντας γοητρόνια σε ανασφαλείς και ταυτοτικά ασαφείς κοινωνικές ομάδες, ανεξαρτήτως φύλου και οικονομικής κατάστασης. Σίγουρα πάντως είναι ο μόνος που τελειοποίησε την τεχνική και την έφτασε στον Θεό προσθέτοντας στα υπεσχημένα του και ρινίσματα παθητικής αλγολαγνείας. «Σταυρώστε με, σταυρώστε με», γιατί αλλιώς, τι σόι νυμφίος θα ήταν; Σώμα και αίμα, φάγετε και πίετε εξ αυτού πάντες…