Στην κινηματογραφική και τηλεοπτική δραματουργία για την Επανάσταση του 1821, έρχονται οι Τούρκοι. Την 28η Οκτωβρίου προελαύνουν οι ναζί. Και το Πάσχα οι Ρωμαίοι. Υπάρχει ένας τηλεοπτικός γαλαξίας ταινιών που προβάλλονται τη Μεγάλη Εβδομάδα και υπηρετούν στερεότυπα με διαχρονική ισχύ. Οι Ρωμαίοι, ως κατακτητές της Ιουδαίας. Και η Ρώμη, ως το αμαρτωλό κέντρο του ειδωλολατρικού κόσμου που ταΐζει με πιστούς τα λιοντάρια και διαθέτει γυναίκες έτοιμες για όλα, κυρίως πρόθυμες να εκμαυλίσουν καλούς χριστιανούς. Και έτσι η μοναδική επαφή που έχει το ευρύ κοινό με τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία παραπέμπει στην αρένα του Κολοσσαίου. Οι Ρωμαίοι, λοιπόν, εμφανίζονται περίπου ως η αρχαϊκή εκδοχή των ναζί. Είναι σκληροί κατακτητές με σπαθιά κατακόκκινα από το αίμα. Αντίστοιχα οι Ιουδαίοι είναι ενάρετοι και επενδύουν στην ιδιαίτερη σχέση που διατηρούν με τον Θεό ως ο εκλεκτός λαός Του. Θυμηθείτε μόνο σε πόσες σκηνές ο ήρωας στρέφει το βλέμμα προς τον ουρανό και χαμογελάει με νόημα, σχεδόν κλείνει το μάτι στον Υψιστο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή