Το φαινόμενο είναι ιστορικά πρωτοφανές και μη βιώσιμο: ζούμε στην Ευρώπη της κλάψας. Αυτός είναι πλέον ο κύριος τρόπος άσκησης πολιτικής έναντι των μεγάλων προκλήσεων που αντιμετωπίζει η δήθεν «ενωμένη» Γηραιά Ηπειρος. Δεν έχει ξανασυμβεί. Και έχει καταστεί ο κυρίαρχος τρόπος άσκησης πολιτικής σ’ έναν κόσμο μεταβαλλόμενο διαρκώς προς το χειρότερο, όπου ενεργούν όλο και πιο επιθετικά δυνάμεις ανεξέλεγκτες τόσο σε επίπεδο δημοκρατικής νομιμοποίησης, όσο και σε επίπεδο επεκτατικών διαθέσεων, γεωγραφικών και οικονομικών, διαθέτοντας μάλιστα και τεράστια ισχύ. Δυνάμεις που η Ευρώπη τις αντιμετωπίζει κλαψουρίζοντας, ενώ, την ίδια ώρα, όπου τη συμφέρει, πονηρά συνεργάζεται και μαζί τους σκάβοντας τον λάκκο της με τα ίδια της τα χέρια: αν λοιπόν κινδυνεύει να πεθάνει ας μην αγοράζει ρωσική ενέργεια, ας μην πληρώνει και ατέλειωτα δισ. ευρώ στην Κίνα και ας μην υποχωρεί σε κάθε πρόκληση κάθε δικτάτορα, κρυφού ή μη.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή