Είναι από αυτές τις συναυλίες που καταγράφονται στις συλλεκτικές εμπειρίες. Σίγουρα υπάρχουν και πιο ενθουσιώδεις φράσεις για να περιγράψει κανείς αυτό που συντελέστηκε την Κυριακή των Βαΐων στη σκηνή της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, στο 2ο Φεστιβάλ Λατρευτικής Μουσικής. Καμία όμως – με πιθανότητες προσεγγίζουσες τη βεβαιότητα – δεν μπορεί να αποτυπώσει αυτό που βίωσαν όσοι βρέθηκαν στην αίθουσα Σταύρος Νιάρχος. Τα «Ελληνικά έργα λατρευτικής μουσικής για σόλο πιάνο και δύο πιάνα» – όπως ήταν ο τίτλος – ήταν η αφορμή για να συναντηθούν ξανά ο Κωνσταντίνος Καρύδης και ο Νίκος Λάρης. Οι δύο σπουδαίοι αρχιμουσικοί και πιανίστες επέλεξαν έργα ελλήνων συνθετών για σόλο πιάνο και για δύο πιάνα, ενταγμένα στο κλίμα και στο πνεύμα των ημερών. Ενα απάνθισμα ακριβών στιγμών της ελληνικής δημιουργίας που σπάνια έχουμε την τύχη να ακούμε. Και ακόμη πιο σπάνια να απολαμβάνουμε με αυτόν τον θαυμαστό τρόπο. Δημιούργησαν ένα ταξίδι συναισθημάτων, μνήμης και λύτρωσης, για το αδυσώπητο εκκρεμές του χρόνου που λαξεύει την πέτρα της θνητότητάς μας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή