Διανύουμε μια περίοδο που η προσπάθεια εύρεσης προσωπικού με τις κατάλληλες δεξιότητες από τις επιχειρήσεις έχει μετατραπεί σε έναν δύσκολο γρίφο. Από τη μία πλευρά έχουμε τις επιχειρήσεις να επιδίδονται σε ένα αέναο κυνήγι ταλέντων, συχνά με μικρό βαθμό επιτυχίας, και από την άλλη ένα εργατικό δυναμικό που σε μεγάλο ποσοστό ακόμη δεν έχει στρέψει το ενδιαφέρον του στις λεγόμενες δεξιότητες «νέας γενιάς». Είναι κατανοητό πως η μετάβαση από την εποχή που οι γιατροί και οι δικηγόροι ήταν δακτυλοδεικτούμενοι και το «όνειρο» κάθε ελληνικής οικογένειας στο σήμερα, όπου κερδίζουν έδαφος με ραγδαίους ρυθμούς κυρίως επαγγέλματα με ψηφιακό προσανατολισμό και τεχνικά επαγγέλματα, δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη, κυρίως στη συνείδηση των πολιτών.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ