«Εδώ δεν είναι παίξε γέλασε: εδώ είναι Μπαλκάνια». Ο στίχος του Νίκου Εγγονόπουλου που μάθαμε απ’ τον Διονύση Σαββόπουλο φαίνεται όχι απλώς να έχει δραματική επικαιρότητα αλλά να περικλείει και όλη τη σημερινή γεωπολιτική περιδίνηση. Η σχέση Κοσόβου – Σερβίας είναι ηλεκτρισμένη. Η Αλβανία ενόψει εκλογών επιλέγει μέσω του Ράμα να κάνει προεκλογικό τερέν την Αθήνα.

Ο σημερινός δεύτερος γύρος των προεδρικών και των βουλευτικών εκλογών στη Βόρεια Μακεδονία προεικονίζει τη νίκη των υπερεθνικιστών και τον νέο κλυδωνισμό της Συμφωνίας των Πρεσπών αλλά και έναν νέο γύρο έντασης με τη Βουλγαρία. Η Αγκυρα δεν φαίνεται να ρυμουλκείται μακριά από το δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας και από τις προκλήσεις κατά της χώρας μας, ανεξάρτητα της επικείμενης συνάντησης Μητσοτάκη – Ερντογάν. Στον όλο χάρτη ας έχουμε στον νου μας τα τρέχοντα πολεμικά μέτωπα – που δεν είναι τόσο μακριά από την περιοχή.

Και; Τι κάνουμε εμείς, θα ρωτούσε κάποιος, έστω με ειλικρινείς όρους; Η χώρα μας έχει καταφέρει επί μακρόν να διασφαλίσει πως αποτελεί σταθεροποιητικό πόλο ως παλαιό πλέον μέλος της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Με κεκτημένο δημοκρατίας και φιλελεύθερων ιδεών, δεν αμφισβήτησε ποτέ το διεθνές δίκαιο ενώ δεν εξελίχθηκε σε παράγοντα γεωπολιτικής επισφάλειας με βερμπαλιστικά δόγματα και εθνικιστικές εξάρσεις. Ετσι πορεύεται και έτσι θα πορεύεται και ανεξάρτητα των νέων πολιτικών παραγομένων. Και με διαρκή υπενθύμιση των κόκκινων γραμμών της προς κάθε ενδιαφερόμενο.