Το 1824 η Ελληνική Επανάσταση βρισκόταν σε εξέλιξη και η Αθήνα ήταν εμπόλεμη ζώνη. Σφοδρές μάχες διεξάγονταν σε στρατηγικά σημεία, όταν μια μικρή ομάδα πρωτοπόρων του πνεύματος δημιουργούσε μια φωτεινή εστία στο κέντρο της πόλης: το πρώτο Σχολείο Θηλέων στην Αθήνα. Το 7ο Αλληλοδιδακτικό Σχολείο λειτούργησε στο τζαμί του Παρθενώνα – δηλαδή στην πρώην βυζαντινή εκκλησία που είχαν χτίσει οι Αθηναίοι στην Ακρόπολη – και στις τάξεις του φοιτούσαν «52 κοράσια και άλλα τόσα μικρά αρσενικά παιδιά». Σήμερα, 200 χρόνια μετά την ίδρυσή του, ο φιλελεύθερος τρόπος με τον οποίο αντιμετωπίζονταν οι γυναίκες της εποχής εντυπωσιάζει. Την ευθύνη του σχολείου είχε ένας φωτισμένος δάσκαλος από τη Δημητσάνα, με σπουδές στην Οδησσό και στο Παρίσι, ο Νικηφόρος Νικητόπουλος, ένας από τους πιο χαρακτηριστικούς εκπροσώπους της επίδρασης του Διαφωτισμού στα νεοελληνικά εκπαιδευτικά πράγματα, ο οποίος είχε υιοθετήσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα εκπληκτικό για τα σημερινά δεδομένα: τη συμμετοχή των μαθητριών στη διοίκηση του σχολείου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ