Ας μη διαμαρτυρόμαστε, δεν συμβαίνει μόνο σ’ εμάς. Πηγαίνοντας προς τις ευρωεκλογές, από τη μια η «Ευρώπη» σε εισαγωγικά σαν ιδέα και στόχος, από την άλλη η κάθε ευρωπαϊκή χώρα ξεχωριστά, φαίνονται να κινούνται σε παράλληλους κόσμους. Η «Ευρώπη» αναμετράται με τον εαυτό της καθώς βρίσκεται στο σταυροδρόμι μιας υπαρξιακής επιλογής. Ενας τρόπος ύπαρξής της έχει τελειώσει και ψάχνει τη συνέχεια. Σε κάθε όμως χώρα ξεχωριστά, η προεκλογική εκστρατεία επικεντρώνεται στην εσωτερική πολιτική κουζίνα. Σημαίνει ότι οι ευρωεκλογές θα καταγράψουν απλώς μια σειρά εθνικών συσχετισμών και η «Ευρώπη» θα συνεχίσει ύστερα απτόητη να αναζητά το μέλλον της; Οχι βέβαια. Αλλο μέλλον αναζητούν ο Μακρόν, ο Σολτς ή ο Τουσκ και άλλο η Λεπέν, η AfD ή ο Σαλβίνι. Ποτέ ίσως οι ευρωεκλογές δεν ήταν τόσο κρίσιμες για την «Ευρώπη» παρότι η κρισιμότητα σκεπάζεται κάτω από στρώματα εθνικής πολιτικής και συχνότερα μικροπολιτικής.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή