Σχεδόν δύο μήνες πριν, συζητώντας με έναν ευρωπαίο καθηγητή του πανεπιστημίου του Κολούμπια μού μιλούσε για την αναταραχή στα αμερικανικά πανεπιστήμια που είχε ξεκινήσει με αφορμή τον πόλεμο στη Γάζα. Του θύμιζε τη φοιτητική εξέγερση κατά του πολέμου στο Βιετνάμ μερικές δεκαετίες πριν που είχε και αυτή ως αφετηρία το πανεπιστήμιό του στη Νέα Υόρκη και στη συνέχεια εξαπλώθηκε σε πολλά άλλα πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Ομολογώ τον άκουγα με σχετική επιφύλαξη: τι σχέση έχει για τους αμερικανούς φοιτητές η Γάζα με το Βιετνάμ όπου σκοτώνονταν τότε χιλιάδες αμερικανοί στρατιώτες μαζί με πολλαπλάσιους Βιετναμέζους; Αλλά εκείνος προχώρησε παραπέρα λέγοντας ότι οι διοικήσεις των πανεπιστημίων θα βρεθούν στη δύσκολη θέση να επιλέξουν ανάμεσα σε ένα σημαντικό ποσοστό των φοιτητών που ζητούν μέτρα εναντίον του Ισραήλ, όσο ο πόλεμος διαρκεί και λύση στο Παλαιστινιακό δεν προσφέρεται παρά μόνον διά της εξαφάνισης των Παλαιστινίων, και τους ιδιώτες χρηματοδότες από την άλλη, από τους οποίους εξαρτάται η οικονομική ευρωστία των αμερικανικών πανεπιστημίων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ