Στη βραδινή τηλεόραση ένας αναλυρής έλεγε ότι ο Μητσοτάκης ταπεινώθηκε μπροστά στον Ερντογάν. Την επομένη πρόσεξα στα μανταλάκια πρωτοσέλιδο που εξηγούσε για ποιο λόγο ο Μητσοτάκης εμφανίστηκε «σκυφτός» στην Αγκυρα. Ομολογώ ότι δεν μπήκα στον κόπο να αναζητήσω την ανάλυση Βελόπουλου αν και μπορώ να κάνω ασφαλείς υποθέσεις για το περιεχόμενο χωρίς να υποστώ ακρόαση ή ανάγνωση. Εντάξει, αυτό συμβαίνει από το 1974 και μετά. Για κάθε επαφή με τους Τούρκους υπάρχει κάποιος που θα τεντώσει το δάχτυλο και θα δείξει τον προδότη. Ομως αυτή είναι μισή δουλειά. Δεν αρκεί να καταγγέλλεις τη μειοδοσία. Οφείλεις και να υποδείξεις τον ενδεδειγμένο τρόπο δράσης και αντίδρασης. Και εδώ υπάρχει έλλειμμα. Δεν ακούω προτάσεις. Τι πρέπει να κάνει την επόμενη φορά ο Μητσοτάκης όταν προκληθεί από τον Ερντογάν; Να τον αρχίσει στις κουτουλιές; Στα μπινελίκια; Να το κάνει ροντέο; Να διακόψει τον διάλογο; Ωραία είναι όλα αυτά. Σηκώνουν και ποπ κορν υπό τον ήχο εμβατηρίων. Και μετά; Κανένας δεν μας εξηγεί τι θα συμβεί μετά.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή