Δεν της άρεσε να ακούσει τον συγγραφέα Σκουράτι (μεταφρασμένο και στην Ελλάδα από την Πόλις) να την κριτικάρει για την αναθεώρηση που επιχειρεί στην αντιφασιστική ιστορία της Ιταλίας. Δεν της άρεσε μια είδους πολυφωνία που έστω θεσμικά διέτρεχε το τηλεοπτικό μοντέλο της κρατικής Ιταλικής τηλεόρασης και που ακόμη και ο Μπερλουσκόνι σεβάστηκε. Με το ένα χέρι η Τζόρτζια Μελόνι είναι το καλύτερο παιδί του ΝΑΤΟ και του ευρώ – δηλαδή της λιτότητας της δημοσιονομικής ορθοδοξίας – και με το άλλο δεν ξεχνά τις καταβολές της. Μετατοπίζει αυταρχικά την εσωτερική σκηνή, αναπτύσσει τη θεωρία του εσωτερικού εχθρού για όσους έχουν ενστάσεις για το έγκλημα στη Γάζα. Περιορίζει όσους της ασκούν κριτική και σε μια συγκυρία κρίσης των ΜΜΕ. Κάτι τέτοιο μόνο δυναμικά αντιμετωπίζεται και άρα η απεργία των εργαζομένων στην RAΙ είναι απλώς και μόνο μια αμυντική κίνηση, ούτε καν προωθητική. Μέσα από την απεργία αυτή θα εντόπιζε κάποιος ακόμη και μια υπεράσπιση της Ευρώπης έναντι ενός ορμπανικού μοντέλου.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή