Κυκλοφορεί από το βράδυ της Πέμπτης και για πολλοστή φορά υπενθυμίζει πως στο ελληνικό ποδόσφαιρο, όσο όμορφος και αν φαντάζει ο επίλογος μιας σεζόν, κάποια στιγμή η σκέψη προσγειώνεται στην πραγματικότητα. Σε εκείνη όπου μια Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία μοιάζει μονίμως με τον πιο μεγάλο αντίπαλο του ποδοσφαίρου. Εχουμε για πρώτη φορά από το 1971 ελληνική ομάδα σε ευρωπαϊκό τελικό. Και μάλιστα με το προνόμιο αυτός ο τελικός να γίνεται στη χώρα μας. Και αν ο Ολυμπιακός τα καταφέρει με τη Φιορεντίνα, δεν θα φέρει στην Ελλάδα μόνο το πρώτο τρόπαιο σε επίπεδο συλλόγων, αλλά και ένα ακόμη ευρωπαϊκό εισιτήριο για τη χώρα μας (ανεβάζοντας την Ελλάδα στο Νο 15 του UEFA ranking). Τι οφείλει η Ομοσπονδία; Μα προφανώς να συνδράμει σε αυτή την προσπάθεια. Να δώσει στον Ολυμπιακό καθετί που θα έδινε μια Ομοσπονδία σε μια δική της ομάδα, σε μια ανάλογη περίπτωση. Τι ακούγεται; Οτι η ΕΠΟ έσπευσε να διαθέσει μόνη της 1.500 εισιτήρια για τον τελικό με δικά της κριτήρια, από τα οποία ήδη κάποια έχουν βγει στη μαύρη αγορά! Οτι προκαλεί χάος με διάφορες προφάσεις και δικαιολογίες ή καθυστερώντας τις αποφάσεις προκειμένου να δρομολογηθούν συρμοί για τους φιλάθλους του Ολυμπιακού. Ακόμη και ότι μοίρασε τις «σουίτες» του γηπέδου της Νέας Φιλαδέλφειας για τον τελικό δίνοντας τρεις στην ΑΕΚ, αλλά καμία στους Ερυθρόλευκους που είναι φιναλίστ. Αν είναι αλήθεια…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ