Στο τελευταίο µυθιστόρηµά του, το «Τρότζαν», ο Θανάσης Χειµώνας κάνει παιχνίδι µε ένα ευφυές εύρηµα. Ενας νέος άνδρας πεθαίνει στις µέρες µας και τον επαναφέρουν στη ζωή ύστερα από πενήντα χρόνια. Ο κόσµος που αντικρίζει είναι αγνώριστος. Κυριαρχεί ένα αυταρχικό καθεστώς, δικτατορία της πολιτικής ορθότητας. Εχει κατεδαφιστεί µέχρι και η Ακρόπολη, ως σύµβολο καταπίεσης των δούλων, ενώ η συµπεριφορά των ανθρώπων ελέγχεται από την τεχνολογία. Ακόµα και οι οµοφυλόφιλοι είναι πλέον υπό διωγµό καθώς η παρουσία τους διεγείρει διακρίσεις ανάµεσα στα φύλα. Αλλαξε και η γλώσσα αφού απαγορεύθηκε η χρήση του γένους. Διαβάζοντάς το αναρωτήθηκα αν η πολιτική ορθότητα είναι η νέα εκδοχή του κοµµουνισµού. Πρεσβεύει την ισότητα και την έλλειψη διακρίσεων, αλλά, εν τέλει, επιβάλλει αυταρχισµό και ισοπέδωση. Η απάντηση βρίσκεται στο µέλλον, δεν είναι ορατή στον δικό µας χρονικό ορίζοντα.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ