Χαίρω πολύ, Βρασίδας, ξέρω και ποδήλατο. Δεν θυμάμαι σε ποια παλιά ελληνική ταινία ειπώθηκε αυτή η φράση που έμεινε σαν σλόγκαν – δεν ξέρω αν ήταν καν από ελληνική ταινία. Πάντως συνεχίζει να είναι επίκαιρη, λόγω της παραφροσύνης της, αναφερόμενη στην περίπτωση που, μόλις γνωρίζεις κάποιον, αυτός να σπεύδει να σου δηλώσει μια ιδιότητά του για την οποία αδιαφορείς θανάσιμα. Αλλά, γι’ αυτόν είναι μοιραία, σημαντική: ξέρω και ποδήλατο. (Ισως να ξέρει κι από βέσπα). Χαίρω πολύ, Nemo, και είμαι και non binary. Καλημέρα Γιάννη – κουκιά σπέρνω. Βρε, δεν πα να σπέρνεις και γκαρμπολάχανα; Και τι μας νοιάζει αν είσαι στρέιτ, μπινές, binary, ή non binary, αν οδηγείς ποδήλατο ή πράσινο πατίνι – ποιος ενδιαφέρεται; Και ποιος λογικός συστήνεται λέγοντας «με λένε Ιορδάνη και είμαι στρέιτ»; Είμαι νταγλαράς. Πώς το έλεγε ο Θοδωρής Αθερίδης σε εκείνο το ωραίο νούμερο που ξεκινούσε με τη φράση:

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή