Η γκρίζα πλευρά της Θράκης

Για πρώτη φορά πέρυσι η μουσουλμανική μειονότητα στη Θράκη, οι μηχανισμοί επιρροής του τουρκικού προξενείου μαζί με συγκεκριμένα πρόσωπα, υποψήφιοι βουλευτές της ΝΔ και του ΣΥΡΙΖΑ, γίνονταν θέμα δημόσιας προεκλογικής αντιπαράθεσης. Οι προβολείς είχαν ανάψει σε ένα σημείο του χάρτη με «ιδιαίτερες εθνικές ευαισθησίες», κατά την πρόσφατη αποστροφή του Κυριάκου Μητσοτάκη, αλλά στο πλαίσιο μιας προεκλογικής αντιδικίας και όχι παραγωγικής διαφωνίας για τη στρατηγική ανάπτυξης και αναγκαίων επαναπροσεγγίσεων στην περιοχή – αυτό δείχνει να σταμάτησε προσώρας στο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής. Η Θράκη μπαίνει ξανά στα κομματικά ραντάρ με ξεχωριστές περιπτώσεις τις περιφέρειες Ροδόπης και Ξάνθης. Εκεί, όπου έχει έρθει πρώτο (2014, 2019) το μειονοτικό Κόμμα Ισότητας, Ειρήνης και Φιλίας (ΚΙΕΦ) – Dostluκ Esitlik Baris partisi (DEB) στα τουρκικά –, υπερασπιζόμενο την «τουρκική ταυτότητα» της μουσουλμανικής μειονότητας. Η προοπτική να καταστεί κανόνας αυτή η παρένθεση, δηλαδή να «γκριζάρουν» εκ νέου το βράδυ της 9ης Ιουνίου δύο νομοί στον εκλογικό χάρτη, απασχολεί τις συζητήσεις στο Μέγαρο Μαξίμου. Πρόκειται για εξέλιξη χωρίς τόσο κομματικό κόστος πανελλαδικά, κρίνεται ωστόσο η εθνική σημασία της, εξού και αξιολογούνται η προεκλογική δραστηριότητα στην περιοχή, τα πρόσωπα, η στάση και η ρητορική τους.