Ο Πέδρο Αρίσπε δεν ήξερε τι σημαίνει πατρίδα. Πατρίδα ήταν το μέρος όπου είχε γεννηθεί, αλλά τι τον ένοιαζε, άλλωστε τον είχε ρωτήσει κανείς; Ηταν και το μέρος όπου τσάκιζε τη μέση του δουλεύοντας εργάτης σε ένα παρασκευαστήριο κρέατος, αλλά και πάλι τι τον ένοιαζε όποιο κι αν ήταν το αφεντικό, όποια κι αν ήταν η γεωγραφία. Οταν όμως η εθνική ομάδα της Ουρουγουάης κέρδισε στη Γαλλία το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1924, ο Αρίσπε ήταν ανάμεσα στους θριαμβευτές παίκτες της. Και καθώς έβλεπε τη σημαία της Ουρουγουάης, με τον ήλιο και τις τέσσερις γαλάζιες γραμμές, να υψώνεται αργά στην τιμητική θέση, πάνω από όλες τις άλλες, ο Αρίσπε ένιωσε ότι το στήθος του πήγαινε να σπάσει.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή