Είναι ίσως από τις δημοφιλέστερες ατάκες του Τενεσί Ουίλιαμς, όταν στο τέλος σχεδόν του θεατρικού του έργου «Λεωφορείον ο Πόθος», ακούγεται η ηρωίδα του Μπλανς Ντιμπουά να λέει, ενώ απευθύνεται, στους νοσοκόμους που έχουν έρθει για να την παραλάβουν και να τη μεταφέρουν στην ψυχιατρική κλινική πως «είχα πάντα εμπιστοσύνη στην καλοσύνη των ξένων». Μια «ατάκα» που είναι βέβαιο πως έχει διανύσει χιλιάδες χιλιόμετρα με το να έχει ακουστεί στις θεατρικές σκηνές της Ευρώπης και της Αμερικής τουλάχιστον, αλλά γιατί όχι και σε θεατρικές σκηνές της Αυστραλίας, της Αφρικής και της Ασίας, όπως είναι βέβαιο πως ένας άπειρος αριθμός ανθρώπων θα την έχει επαναλάβει ευγνωμόνως σιωπηρά μέσα του ενώ, χωρίς τίποτε να την προϋποθέτει τη δεδομένη στιγμή της δοκιμασίας του, την εισέπραττε ωστόσο σε σχέση με άγνωστούς του ανθρώπους.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή