Το έργο δεν είναι νέο. Παίχτηκε στην ένταξη της Βόρειας Μακεδονίας στο ΝΑΤΟ, η οποία είχε τρία κύρια χαρακτηριστικά: Πρώτον, συντελέστηκε υπό μακροχρόνιες ασφυκτικές πιέσεις στην Ελλάδα. Δεύτερον, την περίοδο που έγινε, κατά την τελική φάση μέχρι και την ολοκλήρωσή της και για λίγο μετά, η νέα χώρα-μέλος σε γενικές γραμμές λειτουργούσε σχετικά με κάποιον σεβασμό στη Συμφωνία που είχε υπογράψει για να γίνει μέλος στο ΝΑΤΟ. Και, τρίτον, ήταν η πιο ταχεία σε χρόνους ένταξη στη μακρά ιστορία της Ατλαντικής Συμμαχίας. Σήμερα, η κατάσταση στη γειτονική χώρα έχει ξεφύγει πλήρως – κάτι που το περιμέναμε άλλωστε με περίπου μαθηματική ακρίβεια να συμβεί: η Συμφωνία των Πρεσπών είναι πλέον για τη νέα πολιτειακή και πολιτική ηγεσία της κουρελόχαρτο και το δηλώνει με τον πιο ιταμό τρόπο από την πρώτη στιγμή. Το περιμέναμε. Είχε προειδοποιηθεί η τότε κυβέρνηση Τσίπρα σε όλους τους τόνους και με όλους τους δυνατούς τρόπους ότι αυτό που ετοιμαζόταν να υπογράψει θα οδηγούσε – τουλάχιστον – εκεί. Και έτσι συνέβη. Ακόμα. Γιατί έχουμε δρόμο ακόμα μπροστά μας…
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ