Εχει τρομερό ενδιαφέρον να παρατηρεί κανείς την ελαφρότητα με την οποία συζητιούνται σοβαρά ζητήματα στον δημόσιο διάλογο. Ολα αντιμετωπίζονται με όρους οπαδικούς, Ολυμπιακός – Παναθηναϊκός, με μια μανιχαϊστική λογική άσπρου – μαύρου, κατά την οποία όποιος δεν είναι μαζί μας είναι εναντίον μας. «Ή τους τελειώνουμε ή μας τελειώνουν» όπως είχαν πει και κάποιοι κάποτε, με όχι και πολύ καλή κατάληξη για τους ίδιους. Ακόμα και εγκλήματα χρωματίζονται με ιδεολογικές αποχρώσεις, η βαρβαρότητα υποβαθμίζεται, οι γωνίες λειαίνονται, εάν οι δολοφόνοι είναι – κατά τη γνωστή ρήση Ρούζβελτ – «δικά μας καθάρματα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή