Τον Σεπτέμβριο του 1891 η Εφημερίς προανήγγειλε τη δημοσίευση τριών διηγημάτων του Παπαδιαμάντη, τα δύο από τα οποία δεν δημοσιεύτηκαν ποτέ. Μεταξύ αυτών ήταν «Ο Αυτοκτόνος». Το διήγημα βρήκε τυχαία το 1954 και το δημοσίευσε στον πέμπτο τόμο των Απάντων του Παπαδιαμάντη ο Γιώργος Βαλέτας. Εχοντας μπροστά του ένα ημιτελές, εξαιρετικά δυσανάγνωστο και ξεθωριασμένο αυτόγραφο, ο πρώτος εκδότης «έκανε του κεφαλιού του». Οχι μόνο συμπλήρωσε τα κενά της αφήγησης με δικές του επινοήσεις, αλλά διάβασε με ευφάνταστο τρόπο και κάποια από αυτά που έβλεπε. Δύο παραδείγματα. Ο Παπαδιαμάντης έγραφε: «επάτει ως λαγωός, έφευγεν ως αγρίμιον» και ο εκδότης διάβασε: «επάτει ως λαμπάς, έτρεμεν ως κηρίον». Ο Παπαδιαμάντης έγραφε: «έδωκεν κουλούριον»: και ο εκδότης διάβασε: «εποίησε σολμύριον» (;).

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή