«Η μεγαλύτερη δυσκολία μου είναι να κινηθώ στη δική μου γενιά»

Πώς είναι να έχεις ραντεβού με μια από τις καλύτερες νέες ερμηνεύτριες της εποχής μας και να φτάνεις να μιλάς για τη Γενιά Ζ, το νοίκι της, τη Γάζα ή τον Βασίλη Καζούλη; Μα αν έχεις συνάντηση με τη Νεφέλη Φασούλη όλα αυτά περικλείονται και ανακατεύονται στη συζήτηση. Μαζί με πολιτική, Μεσόγειο, τη σημασία της «σκηνής» στην καλλιτεχνική δημιουργία. Τη Νεφέλη τη βοηθά και το πώς μεγάλωσε και οι αποσκευές της από ωδεία μέχρι τη Νομική (ναι, είναι και δικηγόρος με άδεια επαγγέλματος) και από τις συνεργασίες της με τον Καζούλη, τον Καλαντζόπουλο αλλά και τον κομβικό για εκείνη Δεληβοριά και σήμερα τον Απέργη μέχρι τη διαδρομή της στην τζαζ. Είναι πολύ νέα, μα δηλώνει «παλιομοδίτισσα». Και η αλήθεια είναι πως η προσήλωσή της στην ιδέα του δίσκου ως ενιαίου αισθητικού συνόλου αλλά και η εμμονή της στον ήχο και τη ζύμωση για μια ιδέα την απομακρύνουν από τα ήθη της γενιάς της. Η Νεφέλη είναι στις καλύτερες, είναι σε μια φάση που συγκροτεί το δικό της κοινό, που κοινωνεί τον δικό της δίσκο (σε μουσική και στίχους του Αντώνη Απέργη) και που ετοιμάζεται για το καλοκαίρι της που προφανώς θα τη βρει on the road.