Παρά τους ευσεβείς πόθους για «ήρεμα νερά στο Αιγαίο», απόρροια του θετικού momentum της διακήρυξης των Αθηνών και της συνεπακόλουθης «παραγωγικής και εποικοδομητικής» συνάντησης του έλληνα Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον τούρκο πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν στην Αγκυρα, η ελληνοτουρκική πραγματικότητα εξακολουθεί να παραμένει απαράλλακτη. Γιατί οι εναργείς διαφωνίες του τούρκου προέδρου με τον έλληνα Πρωθυπουργό για το ζήτημα της μουσουλμανικής μειονότητας στη Θράκη και τη μετατροπή της Μονής της Χώρας σε τζαμί, σε συνδυασμό με την επανέναρξη της εξαναγκαστικής διπλωματίας των NΟΤΑΜ και Navtex («με τρεις διαδοχικές ΝΟΤΑΜ, η Τουρκία δεσμεύει μια σειρά περιοχών βορείως της Λήμνου, ανατολικά της Σκύρου και νοτίως της Ικαρίας για αεροναυτικές ασκήσεις από τις 15 Μαΐου έως τις 31 Δεκεμβρίου») μας οδηγούν στην καταγραφή ενός αναφυόμενου θαλάσσιου ανταγωνισμού ισχύος μεταξύ Ελλάδας – Τουρκίας.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή