«…Το ασανσέρ αγκομαχά, επικρατεί ζουλάρδα / η Ελλάδα αρχίζει να γελά και γίνεται γελάδα / και μια φωνή με προφορά, ωχ αμάν αμάν, απ’ των Σερρών την Πρώτη / ρωτάει άμα συμφωνώ, ωχ αμάν αμάν, να γίνουμε Ευρώπη / Μα κι αν ταΐζεις του απαντώ κακάο τη γελάδα / δε θα ‘ναι πάλι πιθανόν ν’ αρμέξεις σοκολάδα». Οι παραπάνω στίχοι είναι από το τραγούδι του Διονύση Σαββόπουλου «Οι εκλογές μαντινάδα» (LP «Ρεζέρβα», 1979), ένα από τα καλύτερά του, κατά τη γνώμη μου, στιχουργικά. Ενα τραγούδι – «ποταμός» που αρχίζει με τους στίχους «Τα όνειρά σου μην τα λες γιατί μια μέρα κρύα / μπορεί και οι φροϊδιστές να ‘ρθουν στην εξουσία» και πιο κάτω λέει «…Μπορεί κανίβαλος ποτέ να εκπροσωπήσει τάχα / όλους τους φίλους τους παλιούς που έχει στη στομάχα».

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή