Η προσέγγιση του ηγέτη των Εργατικών στη Βρετανία Κιρ Στάρμερ προς τους ανθρώπους που μπορούν πραγματικά να του προσφέρουν την πλειοψηφία ενσαρκώνει τον βάναυσο ρεαλισμό που τον οδήγησε στο χείλος της κυβέρνησης. Ωστόσο, ο ρεαλισμός έχει όρια κρίνοντας από την απροθυμία των Εργατικών να εξηγήσουν πώς ακριβώς σκοπεύουν να διορθώσουν τις εντελώς κατεστραμμένες δημόσιες υπηρεσίες χωρίς να αυξηθούν ο φόρος εισοδήματος και η εθνική ασφάλιση ή να αλλάξουν οι όροι δανεισμού. Μέχρι στιγμής αυτές οι εκλογές στη Βρετανία δείχνουν περίεργα αποκομμένες από την οικονομική πραγματικότητα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή