Ηταν Χριστούγεννα του 1924, όταν οι πρώτοι πρόσφυγες από τον Μαρμαρά της Μικράς Ασίας έφταναν σε μια ακατοίκητη παραλία της Χαλκιδικής. Ενας τόπος έρημος ξεδιπλωνόταν μπροστά στα μάτια τους, χωρίς σπίτια, χωρίς ανθρώπους. Μόνο με δύο μοναστήρια, στα μετόχια των οποίων θα φιλοξενούνταν επί δύο χρόνια δεκάδες άνθρωποι, μέχρι να καταφέρουν να χτίσουν τα σπίτια τους. Τα συναισθήματα με τα οποία έφτασαν στη Σάρτη πριν από 100 χρόνια οι διωγμένοι Ελληνες από την Αφησιά της Μικράς Ασίας αναβίωσαν πριν από λίγες ημέρες σε μια συγκλονιστική αναπαράσταση: κάτοικοι της περιοχής, απόγονοι των προσφύγων, αναπαρέστησαν τους προγόνους τους που έφτασαν από τη θάλασσα φορτωμένοι με τα λιγοστά υπάρχοντά τους, αναζητώντας μια νέα πατρίδα για να ριζώσουν.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή