Η Κική ξύπνησε αργούτσικα. Το είχε ρίξει λίγο έξω, το προηγούμενο βράδυ, και είχε ελαφρά εωλοκρασία. Αναψε δίπλα της τη λάμπα που ήταν καλυμμένη με επιλύχνιο. Πήγε στην κουζίνα, έφτιαξε καφέ και τον συνόδεψε μόνο με διπυρίτη άρτο. Χωρίς βούτυρο, χωρίς τίποτα, σκέτον. Αμέσως μετά κατευθύνθηκε στο μπάνιο για τη… χρεία της. Πριν μπει κάτω από τον καταιωνιστήρα, δεν παρέλειπε ποτέ το εδραιόλουτρο. Βγαίνοντας από το μπάνιο, κοίταξε το μικρό στιγματογράφημα που πρόσφατα είχε κάνει στον δεξιό γλουτό της. Χαριτωμένο το βρήκε. Υστερα, έριξε μια ματιά στα νύχια της. Τα χάλια τους είχαν! Επρεπε σήμερα κιόλας να πάει για ευωνυχία. Και μάλιστα, όχι μόνο για χειροκομία αλλά και για πεδοκομία. Αλλωστε, το Σάββατο είχε να πάει στον γάμο μιας φίλης της, της Φρόσως. Κι αυτή η Φρόσω, πια! Πολλά λέγονταν για τον γαμπρό. Οτι ήταν κερδαλεόφρων, ότι επί χρόνια ζούσε ως δανειοδίαιτος, ακόμα και ότι επί χρόνια είχε ζήσει ως ψωλοδίαιτος. Ασε που στο Παρίσι, όπου είχε πάει για ένα διάστημα, φαίνεται ότι είχε λάβει μέρος και σε ουκ ολίγες ομαδογαμίες. Τις τρεις ή τέσσερις φορές που τον είχε συναντήσει η Κική, της είχε φανεί φλήναφος και ληρόσοφος, φιλόθρηνος, αλλά και βορβορόθυμος, θηριογνώμων.
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ