Δεν θυμάμαι πότε ξεκίνησε η προεκλογική περίοδος των ευρωεκλογών, αλλά για ένα πράγμα είμαι βέβαιος: δεν υπάρχει ούτε μια συνέντευξη, ούτε μια δήλωση υποψήφιου ευρωβουλευτή που να θυμάμαι. Πόσοι είναι οι υποψήφιοι; Πάρα πολλοί. Εχουν πιει όλοι το αμίλητο νερό; Οχι φυσικά. Απλά κρύφτηκαν όλοι πίσω από τους πολιτικούς αρχηγούς. Ειδικά σε αυτές τις εκλογές νόμιζες πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο Στέφανος Κασσελάκης, ο Νίκος Ανδρουλάκης, ο Κυριάκος Βελόπουλος, ο Δημήτρης Κουτσούμπας ήταν οι μοναδικοί υποψήφιοι των κομμάτων τους. Το ίδιο ισχύει και με τα μικρότερα κόμματα αλλά αυτά τουλάχιστον είναι τα περισσότερα φύσει προσωποπαγή και το ξέρουμε. Οι Δημοκράτες του Ανδρέα Λοβέρδου χωρίς αυτόν δεν θα υπήρχαν. Οπως και η Πλεύση Ελευθερίας δεν θα υπήρχε χωρίς τη Ζωή και τα κόμματα του Γιάνη Βαρουφάκη και του Πέτρου Κόκκαλη χωρίς αυτούς δεν θα είχαν υπόσταση. Αλλά κανείς δεν έχει χαρακτηρίσει τα κόμματα αυτά μεγάλα – δεν υπάρχουν απαιτήσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή