Μια από τις ιδιομορφίες των ευρωεκλογών της ερχόμενης Κυριακής για την ανάδειξη των νέων μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου – ΕΚ (συνολικά 720) είναι πως τα πρόσωπα που θα εκλεγούν έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία απ’ ό,τι συμβαίνει για τα εθνικά κοινοβούλια. Βέβαια και ιδιαίτερα σ’ αυτές τις ευρωεκλογές στις οποίες διαγράφεται άνοδος της Ακροδεξιάς, αφού συνολικά σε όλες τις εκδοχές εκτιμάται ότι θα συγκεντρώσει 184 έδρες (θα ξεπεράσει έτσι σε δύναμη το παραδοσιακό δεξιό συντηρητικό Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα – ΕΛΚ), έχει τεράστια σημασία και η επιλογή του κόμματος. Το θετικό είναι βέβαια ότι η Ακροδεξιά είναι κατακερματισμένη σε αλληλοϋποβλεπόμενα κόμματα με αποκλίνουσες απόψεις σε ορισμένα μεγάλα ζητήματα (πόλεμος Ουκρανίας, επιθετικότητα Ρωσίας, πόλεμος Γάζας, σχέσεις με Ισραήλ, Κίνα κ.λπ.) και ως εκ τούτου δύσκολα θα μπορέσουν να σχηματίσουν ενιαία πολιτική ομάδα εντός του Κοινοβουλίου. Παρά ταύτα, δεν παύουν έστω και κατακερματισμένα να αντιπροσωπεύουν απειλή. Αν και η άτυπη συμμαχία φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων (συντηρητικοί, σοσιαλιστές, φιλελεύθεροι) φαίνεται ότι θα διατηρήσει άνετη πλειοψηφία εντος ΕΚ (405 έδρες) σύμφωνα με τις πιο τελευταίες εκτιμήσεις.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή