Ας μην είμαστε πάντα καχύποπτοι. Ας υποθέσουμε ότι ο Εμανουέλ Μακρόν σκεφτόταν το καλό του Βλαντίμιρ Πούτιν όταν αποφάσιζε να μην τον προσκαλέσει στους εορτασμούς για τα 80χρονα από την D-Day. Αλλωστε, εις βάρος του υπάρχει ένταλμα σύλληψης από το Διεθνές Δικαστήριο για εγκλήματα πολέμου και θα κινδύνευε να βρεθεί με χειροπέδες στη φυλακή – αν δεν προλάβαινε να πατήσει το κουμπί των πυρηνικών. Αλλά για σταθείτε. Γιατί να μη ζητήσει ο Μακρόν την εκπροσώπηση της Ρωσίας από άλλους, που δεν κινδυνεύουν; Θέλει μήπως, αυτός και ο Μπάιντεν, να πιστέψουμε πως υπάρχει σχέδιο να ξαναγραφεί η ιστορία του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και της νίκης κατά της ναζιστικής Γερμανίας; Ή ότι τιμωρείται συλλογικά ένας λαός που θυσίασε 20 εκατομμύρια; Μπα, ακραίο ακούγεται…

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή