Οι ευρωεκλογές του 2024 είναι, νομίζω, οι πρώτες στις οποίες τόσο πολύς κόσμος έχει πολλαπλές αβεβαιότητες και μια υπόγεια δυσφορία για το αν, γιατί και τι θα ψηφίσει. Η εικόνα αυτή διαπερνά οριζόντια τόσο το εθνικό, όσο και το ευρωπαϊκό πολιτικό σκηνικό. Ανεξάρτητα από τις πολιτικές συνέπειές της, η στάση αυτή, αποτελεί ένα ηχηρό πολιτικό μήνυμα. Πίσω της βρίσκεται ένα μεγάλο κενό ή τέλμα ευρωπαϊκής πολιτικής – ίσως πολιτικής γενικότερα – σε ό,τι αφορά τα σημαντικά σημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ή βλέπει μπροστά του ο μέσος ευρωπαίος πολίτης. Η συμβολή της ΕΕ στις συλλογικές προσδοκίες έχει ατονήσει επικίνδυνα. Ο,τι και να λέμε όσοι πιστεύουμε στην αξία του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αν δεν καταλαβαίνουμε ή κάνουμε ότι δεν καταλαβαίνουμε, πόσο έχουν ξεθωριάσει  όσα λέγονται στο όνομα των εκλογών αυτών,  συμβάλλουμε περισσότερο στην κατωφερική παρά στην ανωφερική κλίση της ΕΕ – και της πολιτικής γενικότερα.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή