Ανεξάρτητα από τα επιμέρους μηνύματα προς τις πολιτικές δυνάμεις μετά τη χθεσινή κάλπη, ο ελέφαντας στο δωμάτιο έχει όνομα και λέγεται Αποχή. Και το πρωτόγνωρο αρνητικό νούμερο ψηφισάντων είναι ένα ράπισμα στο σύνολο του πολιτικού συστήματος και μια ανησυχητική στάση του μεγάλου μέρους των πολιτών που προφανώς συνδέεται με μια σειρά παραμέτρων.

Η γενική αποστροφή στην πολιτική και τις εκλογές έχει αυτουργό που δεν είναι άλλος από την αναξιοπιστία και το χαμηλό κύρος του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Μια γεύση πήραμε από την προεκλογική τροχιά πολλών κομμάτων και προσώπων όπου και οι νέες τεχνικές της επικοινωνίας υπεκατέστησαν το περιεχόμενο και τον αξιακό πυρήνα της ίδιας της πολιτικής. Πλάι σε αυτό και οι λύσεις που δεν δίδονται στα απλά και καθημερινά προβλήματα οδήγησε έναν κόσμο όχι απλώς στο να μην ασχοληθεί αλλά και να μην πάει καν να εκτελέσει το αναφαίρετο και ιερό του δικαίωμα – που επιπροσθέτως κατακτήθηκε με αγώνες και δεν είναι κάτι αυτονόητο.

Η συζήτηση που προηγήθηκε δεν είχε στο κέντρο της το μεγάλο διακύβευμα της Ευρώπης από τη μία, δηλαδή τη νέα αρχιτεκτονική της. Ούτε, από την άλλη, έστω με πειστικό τρόπο, τα ρεαλιστικά σχέδια για την εσωτερική ατζέντα. Οι πολίτες δεν αισθάνονται απλώς αποκομμένοι από το πολιτικό σύστημα, μα και από την Ευρώπη. Και αυτό είναι εξόχως προβληματικό σε μια συγκυρία όπου τα μεγάλα διλήμματα και οι μεγάλες προκλήσεις είναι προ των πυλών. Σε μια συγκυρία που σε αντίστιξη, η συμμετοχή και το ενδιαφέρον του κόσμου θα έπρεπε να είναι έντονη, ζωηρή. Ας λάβουν όλοι το μήνυμα, από χθες.