Μαθήματα ευρωπαϊκής ιστορίας

1Με μικρές εξαιρέσεις, η Ευρώπη έλειψε από την προεκλογική εκστρατεία για την Ευρώπη. Σχεδόν όπως κάθε φορά που οι ευρωεκλογές αντιμετωπίζονται με ριφλέξ «Β’ Αθηνών». Αν, όμως, οι βασικές αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή των πολιτών λαμβάνονται κατά 70% σε επίπεδο ευρωπαϊκών θεσμών, δεν θα έπρεπε να έχουμε ανακαλύψει ευφάνταστους τρόπους – και τα ΜΜΕ, αν χρειάζεται η αυτοκριτική – ώστε να αμβλυνθεί αυτή η δυσαναλογία; Η Ευρωπαϊκή Ενωση δεν είναι μια στατική έννοια, «παγωμένη» στον χώρο και τον χρόνο, με μοναδική κατεύθυνση το μέλλον που ονειρευόμαστε. Είναι το σύνολο των αντιφάσεων, των αντιθέσεων, των προσδοκιών, των μεγάλων επιτυχιών και των πισωγυρισμάτων που τη συνέχουν. Χωρίς το ομοσπονδιακό κέλυφος των ΗΠΑ και χωρίς τον μηχανισμό των «checks and balances», η δύναμή της είναι η φωνή του ευρωπαϊκού δήμου. Επιβιώνει επειδή μέσα από την ποικιλομορφία προτάσσει την ενότητα. Αλλά το πείραμα είναι καθημερινό. Με άλλα λόγια, ευρωεκλογές έχουμε κάθε μέρα που περνάει.