«Θα κυλήσει πολύ νερό ακόμα προτού οι συμπολίτες μας να εμπιστευτούν στην κάλπη κάποιον που να μην είναι “κανονικός”. Που να μην προβάλλει μια βιτρίνα τουλάχιστον κανονικότητας. Να μην έχει σύζυγο, μόνιμη έστω σύντροφο. Παιδιά, ανίψια έστω, τα οποία φροντίζει και επιδεικνύει σαν παιδιά του. Συμβατικά γούστα στο ντύσιμο, στη μουσική, στην καθημερινότητά του γενικά. Που να μη μοιάζει κοντολογίς στον μέσο όρο…». Ετσι μου έλεγε εμφαντικά πέρυσι τέτοιον καιρό ένας έγκριτος, μπαρουτοκαπνισμένος δημοσιογράφος.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή