Γιατί επιµένουµε να εργαζόµαστε τόσο, κάνοντας υπερωρίες, διπλές δουλειές, έξτρα µεροκάµατα, σε συνθήκες καταπονητικές και µε απολαβές που είναι αναλογικά χαµηλότερες σε σχέση µε προηγούµενες δεκαετίες; Και γιατί όχι µόνο επιµένουµε να εργαζόµαστε τόσο σκληρά, αλλά θεωρούµε ότι αυτό αποτελεί και την αυτοπραγµάτωσή µας; Κοντολογίς, γιατί αντί να προσπαθούµε να χειραφετηθούµε από τον καταναγκασµό στην εργασία, φερόµαστε ως η εργασία να είναι η απελευθέρωσή µας;

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή