Η απραξία του 41%

Αφού το παραδέχεται ο ίδιος ο Κυριάκος Μητσοτάκης, το θέμα δεν σηκώνει συζήτηση: «Δεν υπάρχει πια το 41%» είπε στην πρώτη μετεκλογική συνέντευξή του. Κατόπιν τούτου, τα μόνα που ενδιαφέρουν είναι γιατί συνέβη αυτό και πώς θα αναστραφεί. Προτού όμως καταπιαστώ με αυτά, να επισημάνω μια δευτερευούσης σημασίας διάσταση της παραδοχής του Πρωθυπουργού, επειδή οι καλοί τρόποι στην πολιτική είναι κάτι σπάνιο και, γι’ αυτό, όποτε τους βλέπουμε, οφείλουμε να το επισημαίνουμε και να το επαινούμε! Παραδεχόμενος, λοιπόν, ότι το 41% δεν υπάρχει πια, ο Πρωθυπουργός έκανε ένα δωράκι στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, μικρό μεν αλλά χρήσιμο. Δεν έλεγε ο Κασσελάκης ότι στόχος του ήταν να κατεδαφίσει «την αλαζονεία του 41%»; Ε, λοιπόν, τώρα μπορεί να υποστηρίζει ότι τουλάχιστον τον συγκεκριμένο στόχο τον πέτυχε. Βέβαια, το ποσοστό που σημείωσε ο ΣΥΡΙΖΑ δείχνει ότι ο Κασσελάκης δεν συνέβαλε καθόλου σε αυτό – άλλοι ήταν οι λόγοι. Αυτό δεν τον εμποδίζει, όμως, να διατείνεται ότι συνέβη επειδή εκείνος το θέλησε. Αλλωστε, η σχολή πολιτικής σκέψης την οποία εκφράζει με τις θέσεις του είναι εκείνη του μαγικού ρεαλισμού…