Την Κυριακή είναι η Γιορτή του Πατέρα. Υπάρχει, στα αλήθεια, πατέρας που την έχει κατά νου; Θα τη θυμηθεί αν κοιτάξει στα social. Εκεί αναρτούν φωτογραφίες του μπαμπά τους, αν και ο απώτερος σκοπός είναι να δείξουν πόσο χαριτωμένα μωρά υπήρξαν. Ο μέσος πατέρας δεν είχε ποτέ και καμιά έγνοια για το αν γιορτάζει μια Κυριακή τον χρόνο. Το πιθανότερο είναι να αισθάνεται αμήχανα. Αλλωστε οι περισσότεροι παίρνουν λουλούδια όταν έχουν και δύο μέτρα μάρμαρο από πάνω τους. Για τον πατέρα, που λέτε, δεν γράφτηκαν τραγούδια, τα πήραν όλα οι μάνες. Φαντάζεστε τον Καζαντζίδη να τραγουδάει για τον πατέρα του; Ναι, φυσικά. Λες και δεν υπήρξε εκείνος ο δόλιος πατέρας που τα κουτσόπινε στο καφενείο περιμένοντας γράμμα από τον μετανάστη γιο του. Θα μπορούσε, βέβαια, να γραφτεί κάποιο τραγούδι για τον πατέρα που σκάβει στου Βελγίου τις στοές και λιώνει στις φάμπρικες της Γερμανίας για να ταΐσει τα παιδιά, αλλά κανένας δεν μπήκε στον κόπο.

Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.

Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε

Ή εγγραφείτε

Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ

Εγγραφή