Ποιοι κινούν τις πλάκες στην Κουμουνδούρου

Το μοναδικό πράγμα που συζητείται αυτές τις μέρες στον ΣΥΡΙΖΑ είναι η «επιχείρηση σύγκλιση». Αλλοι το λένε πιο προωθημένα, φέρνοντας ως παράδειγμα τη Γαλλία (όπως ο Νίκος Παππάς στο βήμα της Βουλής), άλλοι κινούνται με ορίζοντα τα όργανα (όπως ο Γιάννης Ραγκούσης και ο Θανάσης Θεοχαρόπουλος, που θα ζητήσουν εσωκομματικό δημοψήφισμα) και άλλοι καταθέτουν δικές τους προτάσεις οργανωτικής αναδιάταξης (όπως ο Διονύσης Τεμπονέρας και ο Αντώνης Κοτσακάς), για διάλογο όχι μόνο με το ΠΑΣΟΚ, αλλά και τη Νέα Αριστερά. Η πίεση που ασκείται έχει αιτία: το αποτέλεσμα, στη δική τους ερμηνεία, δεν ήταν τέτοιο που να επιβεβαιώνει το αλάθητο του προέδρου ή να του δίνει «λευκή επιταγή» – άρα, στον δρόμο για το καταστατικό συνέδριο μπορούν να καταθέτουν τη δική τους οπτική στο τραπέζι. Ο Στέφανος Κασσελάκης μέχρι και πριν από την κάλπη έκλεινε την πόρτα των συνεννοήσεων κορυφής (ειδικά με τον Νίκο Ανδρουλάκη, σε έναν αλληλοαποκλεισμό από τις διεργασίες της επόμενης ημέρας), ξεκαθαρίζοντας πως ο ΣΥΡΙΖΑ θα αποτελέσει τον κορμό για την όποια αλλαγή, με άλλη δομή και ανοιχτός σε προσωπικότητες και στελέχη από τον ευρύτερο χώρο που θέλουν να στηρίξουν την προσπάθεια.