Είκοσι τέσσερις εθνικές ομάδες είναι… πολλά. Σίγουρα μια ενδιαφέρουσα εμπορική συμφωνία. Δεδομένα μια καλή «πολιτική» κίνηση της UEFA προς τις εθνικές ομοσπονδίες στην ανταποδοτικότητα της κάλπης. Μια ευκαιρία για χώρες όπως η Γεωργία – ναι, που μας απέκλεισε – να νιώσουν και εκείνες μια φορά την αδρεναλίνη της συμμετοχής σε μια μεγάλη διοργάνωση. Ολα κατανοητά. Τι δεν είναι είκοσι τέσσερις εθνικές ομάδες; Με το συμπάθιο, αλλά δεν είναι Euro. Τουλάχιστον το Euro που μάθαμε. Εκείνο το ελίτ τουρνουά της Ευρώπης που κάθε τέσσερα χρόνια άφηνε το δικό του σημάδι στην ιστορία του ποδοσφαίρου. Το Euro που για να το κατακτήσεις έπρεπε ουσιαστικά να τους νικήσεις σχεδόν όλους. Το Ουκρανία, Σλοβακία, Ρουμανία, Βέλγιο είναι γκρουπ προκριματικών όχι τελικής φάσης. Το Γερμανία, Σκωτία, Ουγγαρία, Ελβετία επίσης. Ας κατακτήσει λοιπόν ο Λίο Μέσι και αυτό το Κόπα Αμέρικα – που με τη σειρά του το έχουν τραβήξει σαν τον Τιραμόλα. Και το Euro ας το… πάρει ο καλύτερος!
Το παρόν άρθρο, όπως κι ένα μέρος του περιεχομένου από tanea.gr, είναι διαθέσιμο μόνο σε συνδρομητές.
Είστε συνδρομητής; Συνδεθείτε
Ή εγγραφείτε
Αν θέλετε να δείτε την πλήρη έκδοση θα πρέπει να είστε συνδρομητής. Αποκτήστε σήμερα μία συνδρομή κάνοντας κλικ εδώ