Οταν συνέθεσε ο Νίτσε

Υπάρχουν κάποιες ιστορίες στα όρια του μύθου, που άντεξαν στον χρόνο κυρίως εξαιτίας της γοητείας που ασκούσαν οι πρωταγωνιστές της. Μια τέτοια είναι και αυτή, η οποία αφορά ένα περιστατικό που συνέβη ανάμεσα στον σπουδαίο φιλόσοφο Φρίντριχ Νίτσε και τον φίλο του – όσο τέλος πάντων διήρκεσε η φιλία τους – Βίλχελμ Ρίχαρντ Βάγκνερ. Ο ανυπέρβλητος συνθέτης τού είχε συστήσει τον ούγγρο συνθέτη Φραντς Λιστ. Περιτριγυρισμένος από σπουδαίους συνθέτες του 19ου αιώνα δεν είναι δύσκολο να αντιληφθεί κανείς πώς καλλιεργήθηκε η αγάπη του Νίτσε για τη μουσική. Τόσο που βρήκε τον δρόμο και τον τρόπο να αποτυπώσει τις δικές του συνθετικές ανησυχίες. Αυτές έχουν διασωθεί και τροφοδοτούν συχνά πυκνά τους ανήσυχους μουσικούς που επιθυμούν να διερευνήσουν τη μουσική δημιουργία από απρόβλεπτες πηγές. Εδώ θα πρέπει να πούμε την ιστορία που συνδέει τον Νίτσε με τον Βάγκνερ αλλά είναι καλό σημείο για ν’ αναφερθεί μια ιδιαίτερη συναυλία – η οποία εντάσσεται στο πλαίσιο του μνημονίου συνεργασίας που έχει υπογράψει το Ωδείο Αθηνών με την Εθνική Λυρική Σκηνή – υπό την καλλιτεχνική επιμέλεια του διευθυντή των Μουσικών Σχολών του Ωδείου Αθηνών Φίλιππου Τσαλαχούρη.