Γυναικεία αλληλεγγύη, βαμπίρ και τσοπεράδες

Μόλις πέρυσι ήταν που γνωρίσαμε για πρώτη φορά το έργο της μαροκινής σκηνοθέτριας Μαριάμ Τουζανί χάρη στο «Μπλε καφτάνι», μια από τις ωραιότερες ταινίες της σεζόν η οποία γυρίστηκε μετά το σκηνοθετικό ντεμπούτο της στη μεγάλου μήκους παραγωγή, τον «Αδάμ» (Adam, Μαρόκο/ Γαλλία/ Bέλγιο/ Κατάρ) του 2019, που από σήμερα προβάλλεται για πρώτη φορά στις ελληνικές αίθουσες. Δύο γυναίκες σε πρώτο πλάνο: στη μία πλευρά η κατηφής, απελπισμένη Σάμια (Νισρίν Εραντί) που κυκλοφορεί στους δρόμους της Καζαμπλάνκα έγκυος και χωρίς κάπου να μείνει. Στην άλλη η Αμπλα (Λούμπνα Αζαμπάλ), μια φουρνάρισσα χήρα, μητέρα ενός μικρού κοριτσιού, αυστηρή, αγέλαστη, πονεμένη. Η Αμπλα προσφέρει στη Σάμια το σπίτι της ως κατάλυμα και η Μ. Τουζανί που είναι και σεναριογράφος της ταινίας, χτίζει με ευλαβική προσοχή και αγάπη τη σχέση αυτών των διαφορετικής αντίληψης αλλά εν τέλει με αρκετές ομοιότητες γυναικών. Είναι και οι δύο περήφανες, αλλά η Σάμια παρότι νεότερη και σε πιο δύσκολη θέση, δείχνει πιο τολμηρή από την Αμπλα, σε σημείο μάλιστα να τη βοηθήσει και εκείνη επουλώνοντας το ψυχολογικό τραύμα που έχει διακόψει απότομα τη ζωή της. Η μία γυναίκα συμπληρώνει την άλλη ή αν θέλετε η μία βρίσκει πάνω στην άλλη ένα κρυμμένο κομμάτι του εαυτού της –  αυτό που έχει ανάγκη να υπάρχει.